مهر کربلا
15 شهریور 1396
امام صادق علیه السلام فرمود:
سجده بر خاك قبر امام حسين عليه السّلام (سجده كننده را) تا زمين هفتم نورانى می‌سازد يا نورى مىبخشد كه فروغ آن تا به زمين هفتم ميرسد.
و هر كس سبحهاى (يا باصطلاح تسبيحى) از خاك يا گل قبر امام حسين عليه السّلام با خود داشته باشد نام او را در شمار مسبّحان و تسبيح گويان مىنويسند هر چند با آن ذكرى نگويند و تسبيحى نكند، و البتّه تسبيح كردن با انگشتان يا حساب تسبيح و ذكر گفتن را با انگشتان نگاه داشتن بهتر و با فضيلتتر است تا با ساير چيزهاى ديگر زيرا از آن انگشتان در روز قيامت (براى اعمالى كه مرتكب شدهايد در وقتى كه آن را بدست داشتهايد) پرسش مىكنند و شهادت ميگيرند.
*ترجمه ی کتاب من لا یحضره الفقیه، جلد اول، صفحه ی 408 حدیث 289
