Ashura

امام صادق علیه السلام فرمود:

سجده بر خاك قبر امام حسين عليه السّلام (سجده ‏كننده را) تا زمين هفتم نورانى می‌سازد يا نورى مى‏‌بخشد كه فروغ آن تا به زمين هفتم ميرسد.
و هر كس سبحه‏اى (يا باصطلاح تسبيحى) از خاك يا گل قبر امام حسين عليه السّلام با خود داشته باشد نام او را در شمار مسبّحان و تسبيح گويان مى‌‏نويسند هر چند با آن ذكرى نگويند و تسبيحى نكند، و البتّه تسبيح كردن با انگشتان يا حساب تسبيح و ذكر گفتن را با انگشتان نگاه داشتن بهتر و با فضيلت‏تر است تا با ساير چيزهاى ديگر زيرا از آن انگشتان در روز قيامت (براى اعمالى كه مرتكب شده‌‏ايد در وقتى كه آن را بدست داشته‏‌ايد) پرسش مى‏‌كنند و شهادت ميگيرند.

*ترجمه ی کتاب من لا یحضره الفقیه، جلد اول، صفحه ی 408 حدیث 289

فضیلت زیارت ابا عبد الله الحسین علیه السلام:

حسين (ع) در روز شنبه دهم محرم سال شصت و يك از هجرت پس از نماز ظهر شهيد گشت در حالى كه مظلوم و تشنه كام و شكيبا بود و براى پاداش‏ جوئى از خدا اقدام به چنين كارى كرد.عمر شريفش در آن روز پنجاه و هشت سال بود كه هفت سال آن با جدش رسول خدا (ص) بود، و سى و هفت سال با پدرش على عليه السّلام و چهل و هفت سال با برادرش حسن عليه السّلام و دوران خلافت او پس از برادرش يازده سال بود، و آن حضرت با حنا و رنگ محاسن خود را خضاب ميكرد، و روزى كه بشهادت رسيد خضاب از دو گونه ‏اش جدا شده بود (يعنى در اثر طولانى شدن زمان خضاب مقدارى از بن موهاى حضرت سفيد بود).
و روايات بسيارى در فضيلت زيارت آن حضرت عليه السّلام بلكه واجب بودن آن رسيده است.
1- از آن جمله از امام صادق عليه السّلام حديث شده كه فرمود: زيارت حسين بن على عليهما السّلام واجب است بر هر كه اقرار بامامت حسين عليه السّلام از جانب خداى عز و جل دارد.
2- و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: زيارت حسين عليه السّلام برابر است با صد حج مبرور (يعنى پاكيزه از گناهان و آلودگيها) و صد عمره پذيرفته شده.
منبع: الإرشاد للمفيد / ترجمه رسولى محلاتى، ج‏2، ص: 137

امام صادق (ع) فرموده است، محل مرقد امام‏ حسين‏ (ع) از روزى كه در آن دفن شده است، روضه‏ يى از روضه‏ هاى بهشت است و از آنجا اعمال زائران آن حضرت به آسمان برده میشود و هيچ فرشته‏ يى در آسمان و زمين نيست مگر اينكه از خداوند زيارت مرقد امام‏ حسين‏ را مسألت میكند، گروهى فرود میآيند و گروهى به آسمان بازمیگردند.[1] همان حضرت فرموده‏ اند: مرقد امام‏ حسين‏ بيست ذراع در بيست ذراع در بيست ذراع، روضه‏ يى از روضه ‏هاى بهشت است.[2] امام باقر (ع) فرموده است، خداوند كربلا را بيست و چهار هزار سال پيش از آنكه كعبه را بيافريند، آفريده است و آن را پاكيزه فرمود و بر آن بركت افزوده است و پيش از آنكه خداوند خلق را بيافريند، آن را قرار داده است و همواره چنين خواهد بود و خداوند آن را در بهشت هم بهترين زمين‏ها قرار داده است.[3] همان حضرت فرموده است، نماز واجب كنار مرقد امام‏ حسين‏ معادل با حج، و نماز مستحبى معادل با عمره است.[4] و فرموده است، در خاك مرقد امام‏ حسين‏ (ع) شفاى هر درد است و آن داروى بزرگ است.[5]

______________________________

[1] ( 1). به نقل از كتابهاى مختلف در بحار الانوار، ص 110، ج 101، آمده است. م.
[2] ( 2). به نقل از تهذيب طوسى، ص 72، ج 6، و منابع ديگر در صفحه 111 همان كتاب آمده است. م.
[3] ( 3). به نقل از كامل الزيارات با اندكى افزونى در آخر روايت و از منابع ديگر در همان جلد بحار الانوار، ص 107، آمده است. م.
[4] ( 4). كامل الزيارات، ص 251. م.
[5] ( 5). همان كتاب، ص 275. م.

پ.ن:  برگرفته شده از کتاب روضة الواعظين / ترجمه مهدوى دامغانى، ص: 651

Ahadith, The Traditions
1. The Inferno of Husayni Love

قال النبيٌُّ (ص):
إن لقتل الحُسين حرارةٌ في قلوب المؤمنين لا تبرد أبداً

The Holy Prophet (S) said: Surely, there exists in the hearts of the Mu’mineen, with respect to the martyrdom of Husayn (A.S.), a heat that never subsides.

Mustadrak al‑Wasail vol 10 pg. 318

2. A’ashura ‑ A Day of Grief
Imam Ridha’ (A.S.) said:

قال الرضا (ع):
مَن كان يوم عاشوراء يوم مُصيبته وحُزنه وبُكائه يجعل الله عزَّ وجل يوم القيامة يوم فرحه وسروره

The one for whom the day of A’ashura is a day of tragedy, grief and weeping, Allah The Mighty, The Glorious, shall make the Day of Judgment, a day of joy and happiness for him.

Bihar al‑Anwar, vol. 44, pg. 284

3. Muharram ,The Month of Mourning
Imam Ridha’ (A.S.) said:

ادامه »