روضه ی بهشت
امام صادق (ع) فرموده است، محل مرقد امام حسين (ع) از روزى كه در آن دفن شده است، روضه يى از روضه هاى بهشت است و از آنجا اعمال زائران آن حضرت به آسمان برده میشود و هيچ فرشته يى در آسمان و زمين نيست مگر اينكه از خداوند زيارت مرقد امام حسين را مسألت میكند، گروهى فرود میآيند و گروهى به آسمان بازمیگردند.[1] همان حضرت فرموده اند: مرقد امام حسين بيست ذراع در بيست ذراع در بيست ذراع، روضه يى از روضه هاى بهشت است.[2] امام باقر (ع) فرموده است، خداوند كربلا را بيست و چهار هزار سال پيش از آنكه كعبه را بيافريند، آفريده است و آن را پاكيزه فرمود و بر آن بركت افزوده است و پيش از آنكه خداوند خلق را بيافريند، آن را قرار داده است و همواره چنين خواهد بود و خداوند آن را در بهشت هم بهترين زمينها قرار داده است.[3] همان حضرت فرموده است، نماز واجب كنار مرقد امام حسين معادل با حج، و نماز مستحبى معادل با عمره است.[4] و فرموده است، در خاك مرقد امام حسين (ع) شفاى هر درد است و آن داروى بزرگ است.[5]
______________________________
[1] ( 1). به نقل از كتابهاى مختلف در بحار الانوار، ص 110، ج 101، آمده است. م.
[2] ( 2). به نقل از تهذيب طوسى، ص 72، ج 6، و منابع ديگر در صفحه 111 همان كتاب آمده است. م.
[3] ( 3). به نقل از كامل الزيارات با اندكى افزونى در آخر روايت و از منابع ديگر در همان جلد بحار الانوار، ص 107، آمده است. م.
[4] ( 4). كامل الزيارات، ص 251. م.
[5] ( 5). همان كتاب، ص 275. م.
پ.ن: برگرفته شده از کتاب روضة الواعظين / ترجمه مهدوى دامغانى، ص: 651
