یا قتیل العبرات
یا قتیل العبرات
اینکه مولا امام حسین کشته اشک هاست برمیگردد به خیلی قبل تر از حادثه عاشورا، از زمان تولد ایشان به بعد بارها پیامبر بزرگ اسلام در وقایع بسیار برای ایشان اشک
ریخته اند.
در مقتل لهوف آمده است که امام حسین دو ساله بودند که پیامبر بزرگ اسلام به مسافرتی رهسپار میشوند.
ناگاه به رهگذری میرسند که آن حضرت در آنجا آیه انالله و انا الیه راجعون را تلاوت میکنند و بسیار اشک میریزند.
اطرافیان از این حالت پیامبر میپرسند و ایشان میفرمایند:جبرئیل به من خبر رسانید که فرزندم حسین در زمینی که کنار فرات است کشته میشود.
شخصی سوال میکند که چه کسی این کار را انجام میدهد؟؟
فرمودند: مردی که یزید نام دارد، گویی اکنون به محل قتلگاه و بارگاه ایشان مینگرم.
پیامبر به سفر خود ادامه میدهند و با حالت غمگین بر میگردند.
مردم در مسجد اجتماع کرده اند به آنجا میروند و ابتدا خطبه ای میخوانند بعد در حالی که دست راست خود را بر سر امام حسن علیه السلام و دست چپ خود را بر سر امام حسین علیه السلام گذاشتند.
سپس سرشان را به سوی آسمان بلند کردند و فرمودند:«پروردگارا! محمد بنده و رسول تو است و این دو از پاکترین خاندان من و برترین خانواده و شجره من هستند، آنها را بعد از خود در میان امتم به یادگار میگذارم.
جبرئیل به من خبر داد که این پسرم «امام حسین» کشته و واگذاشته میشود. خدایا کشته شدن در راه خودت را برای او مبارک گردان و او را از سروران شهیدان قرار بده.
خدایا!به قاتل و خوارکننده او برکت نده».
همه حاضران با صدای بلند گریستند. پیامبر به آنان فرمودند:«تبکون و لا تنصرونه» آیا گریه می کنید ولی او را یاری نمی کنید.
سپس پیامبر در حالی که رنگشان برافروخته بود و اشک از دیدگانشان جاری بود خطبه دیگری خواندند.
همین است که نام مبارک مولا با اشک عجین است.
السلام علیک من بکته ملائکه السماء
به قلم: شکوفه پرنیا زیارتی
