این حسین کیست؟
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»
راوی گفت:
«به خدا سوگند هرگز دل‌شکسته‌ای را ندیده‌ام که پسر، اهل‌بیت و یارانش کشته شده باشد و او این‌گونه محکم، بدون ترس، با آرامش‌خاطر و باجرأت باشد. سوگند به خدا تاکنون هیچ‌کس را مانند او ندیده‌ام. پیادگان همچون بز ماده‌ای که گرگ به آن‌ها حمله کرده است از راست و چپ او عقب می‌نشستند.»*
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
به راستی که حسین (علیه‌السلام) کیست که مکتب او انسان را به سوی خویش جذب می‌کند.
از تمام ادیان و نژاد و هر کسی با هر تفکری و هر تیپ و قیافه و شخصیتی، وقتی عشق ارباب در قلبش جوانه بزند، دیگر فقط نبضش با یاد او می‌تپد.
آن کسی که خون سرخش هزاران سال است که اسلام را زنده نگه داشته و فریاد آزادی‌خواهی‌اش در طول تاریخ، از پس هر ظلمی که روا می‌شود به گوش می‌رسد.
آن خون سرخی که جوش و خروش را در رگ‌های تاریخ به جریان می‌اندازد تا هر کسی در هر جای جهان ظلمی به او روا شد، نام حسین (علیه‌السلام) و آن نهضت کربلایی و عاشورایی‌اش، ایستادگی در مقابل ظلم و ستم را در جانش به جوشش آورد و چه پیروزی‌های بزرگی که از درس گرفتن از این مکتب نصیب انسان‌های آزادی‌خواه شده است.
امام حسین (علیه‌السلام) با دادن خون سرخ خود، اهل‌بیت و یاران باوفایش، مرگ در راه خدا که زندگی جاودانه است را برگزیده و تن به ذلت نمی‌دهد تا کفر و ظلم‌ستیزی را در نطفه خفه کند و درس آزادمردی و آزادگی و فریاد آزاد‌خواهی در طول تاریخ زنده بماند، تا همه بدانند که جاودانگی همیشه به ماندن نیست، گاهی باید برای حق رفت و جاودانه ماند.
______
السلام علیک یا اباعبدالله الحسین
*مقتل‌الحسین (علیه‌السلام)، نوشته ابومخنف‌لوط‌بن‌یحیی‌ازدی، ترجمه حجت‌الله جودکی، ص368، روایت97
به قلم : صدیقه قایدی
